A
Admin
Yönetici
Yönetici
Kızların makûs talihi, sen doğunca değişmişti Baban omzunda taşıdı kureyşliler delirmişti Henüz Peygamber olmadan O, doğrusunu bilmişti Kızları öldürenleri gönlünden atıp silmişti Cehaletin son asrında gaddarlık töre olmuştu Mazlumlar zulüm görürken, zaman adeta durmuştu Muhammed’e vahiy geldi, insanlar deva bulmuştu Allah indinde din İslam, Kur’an reçete sunmuştu Çocuklarını çok seven, Resululllahın kızısın Üzüldüğünü görürse onun kalbinde sızısın Hatice’nin son evladı kaderindeki yazısın Ehli beytin Fatıma’sı, dualarda niyazısın Çile çektiğin Mekke’den Medine’ye hicret yaptın Yüzünü puta dönmeden, Rahman ve Rahim’e taptın Muhammedin ahlakıyla yetişen nurlu ashaptın Ali ile nikâhlandın, hayatta Alicenaptın Küçük yaşta öksüz kaldın, ümmü ebiha lakabın Baban kurdu yuvanızı, babana açıktı bab’ın Yürüyüşün ve konuşman, tıpkı baban, bu adabın Muhammed üzgünse şayet, dinmedi hiç ıstırabın Hasan’ın ve Hüseyin’in, ehli beytin annesisin Ümmü Gülsüm ve Zeynep’in, soluduğu nefesisin Ali, evine gelince huzur duyduğu sesisin Resulü Ekrem efendim, dört torunun dedesisin Muhammedin Zehra’sıydın, sanki Ay parçası yüzün Baban, Betül’üm dedikçe olurdu gecen gündüzün Ailenle iç içeyken, bereketli her gün, güz’ün Atası vefat edince, Fatıma’ya çöktü hüzün Neşeli hayat yok artık, göçtü âlemlere rahmet Fatıma’nın hayatında yaşadığı her gün zahmet Ümmetinde hasret sana göreceği yer kıyamet Şefaat et ya Muhammed, Rabbimiz etsin merhamet Baban Muhammed’den sonra, beş ay, on beş gün yaşadın Ümmetin kalbinde sevgin, dillerde söylenir adın Baban hayatta değildi dünyada kalmadı tadın Ehli beyt emanet bize sen sonsuzluğu anımsadın Hanımların liderisin sultanısın ahirette Mü’mineler sana tabi, baki yurdumuz cennette Namazı vaktinde kıldın, emir herkese ayette Annemsin iki alemde, şekkim yok samimiyette… Ali KORKMAZ